Het is twee uur ‘s nachts en ik lig in bed. In mijn beide oren hoor ik een flinke piep. Ik heb dit wel vaker na een feestje. De buren hadden een zaaltje gehuurd en vierden hun tienjarig samenzijn. Het was gezellig geweest. De jaren 80 muziek uit mijn jeugd dreunde door de ruimte en ik had gezellige gesprekken met medeburen waarbij we de handen tegen elkaars oor aanhielden om ons enigszins verstaanbaar te maken. Nu met mijn hoofd rustend op het kussen, maakte ik mij niet druk om de piep in mijn oren. Zoals altijd zal de piep de volgende ochtend wel weer zijn verdwenen.
Een week later zit ik op zaterdagochtend huilend aan het ontbijt. De piep in mijn linkeroor is nog altijd aanwezig. Op een schaal van 0 t/m 10 geef ik het volume van de piep een zes. Naast de piep heb ik last van oorsuizen en bouwt de druk in mijn binnenoor zich steeds op waardoor ik elk halfuur aan het gapen ben om de overdruk te laten afvloeien. De geluiden die ik met mijn linkeroor opvang worden vervormd en klinken metaalachtig. Maar het meest vervelende van alles vind ik nog de hoofdpijn waar ik nu dagelijks mee te maken heb. Ik voel mij gehandicapt, verdrietig en angstig. Ik besluit om de huisarts te bellen.
Met de stemvork in zijn hand test de huisarts mijn gehoor. Eerst mijn rechteroor, dan het linker om dan de stemvork tegen het midden van mijn hoofd aan te houden. Zijn voorlopige conclusie is dat ik gehoorschade aan mijn linkeroor heb opgelopen, in mijn geval ook wel disco tinnitus genoemd. De huisarts vertelt dat wanneer de volumeknop flink wordt opengedraaid tot zo’n 100 decibel er na tien minuten al acute gehoorschade kan ontstaan. Ik krijg een doorverwijzing naar de KNO arts en er wordt mij een prettige dag gewenst. Ik voel mij intens verdrietig.
Gelukkig ben ik ook strijdvaardig. In mijn vak als (medisch) hypnotherapeut werk ik dagelijks met kinderen, jongeren en volwassenen die met pijnklachten of prikkelbaar darm syndroom door verschillende ziekenhuizen aan mij worden doorverwezen. Ik zeg de afspraak met de KNO arts af en besluit om mezelf te gaan behandelen. Bovenal geloof ik in het herstellende vermogen van het eigen lichaam. Ditzelfde geloof herkende ik in de behandelmethodiek van Dr. Carl Simonton. Ik besloot daarom zijn aanpak als uitgangspunt te nemen voor mijn eigen genezing.
Een van de visualisaties
Ik deed vier keer per dag oefeningen om het zelfgenezende vermogen te stimuleren, telkens 20 tot 25 minuten lang. Elke keer startte ik met een diepe ontspanning van de spieren in mijn volledige lichaam. Daarbij volgde ik de progressieve relaxatie methode van Dr. Edmund Jacobson. Bij elk lichaamsdeel maakte ik allereerst een mentaal beeld van de spanning om mij vervolgens voor te stellen dat de spanning op een uitademing uit mijn lichaam wegvloeide. Dan spande ik mijn spieren in elk lichaamsdeel aan om ze daarna weer te ontspannen. In deze toestand van volkomen lichamelijke ontspanning, begon ik vervolgens mijn visualisaties. Visualisaties waarbij ik mij voorstelde dat de witte bloedlichaampjes de defecte haarcellen uit het slakkenhuis via de bloedbaan uit mijn lichaam wegvoerden. Vervolgens zag ik een stralend fel gouden licht voor mij dat voeding gaf aan de achtergebleven gehavende haarcellen zodat zij zich konden herstellen en opbloeiden als bloemen in een tuin. Tenslotte stelde ik mij voor dat de communicatie tussen mijn gehoor en de hersenen weer volledig was hersteld en dat ik zuiver, zonder ruis op de lijn, kon horen. Feitelijk gaf ik mijn lichaam de opdracht om zichzelf te genezen. Vanuit een diep verlangen stelde ik mij voor dat mijn gehoor helemaal was hersteld. Na vier maanden tijd, met iedere dag trouw mijn oefeningen te hebben gedaan, was ik klachtenvrij. Ik had ik mijn disco tinnitus overwonnen.
Ik ben nu een jaar verder. Dankbaar en gelukkig dat de tinnitus nog altijd weg is. Mijn linker oor heeft zich hersteld en is wel wat gevoeliger voor harde geluiden geworden. Dan stop ik snel mijn vinger in mijn oor. Fijn is dat ik weer normaal kan functioneren. Erg waardevol is ook dat ik nu mijn ervaringen en opgedane lessen mag overdragen aan al die anderen die met tinnitus te maken hebben. Zodat ook zij hun leven klachtenvrij en met nieuwe zin kunnen oppakken.
© Robin van Leuffen www.villareusachtig.nl